Vandaag

Gisteren toch nog best veel gedaan ondanks dat ik zo moe was. Die schop onder m’n kont heeft dus toch wel geholpen :D.

Wasjes gedraaid en stofgezogen, trap ook natuurlijk want die zag er ook niet uit, beetje gedweild, boeskippe daan, kussens van de bank, zo goed als, haar vrij gemaakt en er gelijk een grand foulard omheen gedaan want die kan ik wat makkelijker wassen dan de kussenhoezen die er omheen zitten.

En dat alles zonder m’n ‘bruisje’ …..

Wat ik vandaag ga doen weet ik nog niet helemaal maar ik ga iig de was dus opvouwen  en er nog maar eentje indoen.

Ik kan alles!!!
Ik kan alles!!!

Ah!!! en ik heb gister een stukje gereden naar de Jumbo, dus ik moest wel in z’n 4 en dat ging eigenlijk best aardig. Niet geheel zonder pijn maar het is om te doen voor een klein stukje. Kan ik lekker weer naar m’n werk in m’n eigen tuutje… Jippie!!!

Moe, moe, moe…

Voorjaarsmoeheid bestaat dat? Nou als het niet  bestaat heb ik het uitgevonden! Kan vermoeidheid gerelateerd zijn aan een seizoen? Ja ik denk het wel.

In de winter kom je toch minder buiten dus krijg je minder natuurlijk daglicht, de dagen zijn korter en de deuren en ramen blijven zoveel mogelijk dicht, dus ook minder frisse lucht in huis. Natuurlijk ventileer je wel eens een keer maar niet te lang want dan floept alle warmte naar buiten en je stookt niet voor Jan joker…. ’t is allemaal al duur genoeg, toch?

Zon, wil ik en lekker ’s morgens m’n kop koffie drinken op de achterstraat in het ochtendzonnetje. Ik wil de vogeltjes zien vliegen ik wil de eerste zwaluw spotten.

Nog ff en dan is het zover, tot die tijd ben ik moe…. moe,… vreselijk moe.

Geen inspiratie om iets te ondernemen. Ik zou mezelf een schop onder m’n kont moeten geven maar zelfs dat lukt nu even niet.

Gelukkig gaat het met m’n arm ietsies beter en heb ik minder snel pijn, maar ook m’n arm is moe,… moe,… moe,…

Vandaag maar eens geen pijnstillers nemen misschien dat ik me dan wat minder moe voel, denk het haast wel.

Dus,… koffie,.. 1 bakkie,… nog een bakkie,… en dan nog eentje en dan douchen en aankleden… gelijk m’n haar een ander kleurtje gegeven, misschien dat dat helpt?!

Een stukje schrijven over de zon kan natuurlijk ook maar er moet hier in huis zo ontiegelijk veel gedaan worden dat ik al moe wordt bij de gedachten alleen al.

In de afgelopen 5 maanden is alleen het hoognodige gedaan, en das niet veel hoor… beetje stoffen, beetje zuigen (sporadisch) klein beetje soppen hier en daar, maar echte grote dingen zijn blijven liggen.

Ik heb altijd geleerd dat je dan van bovenaf moet beginnen en met de klok mee… Tja eigenlijk heb ik me daar nooit zo aan gehouden ik deed maar wat en ach het was altijd wel redelijk in toom te houden al die stofjes en kleddertjes. Maar dit wordt een ander verhaal pffff (ja zie je wor al moe als ik er over schrijf)

Maar,… de gedachten zijn er wel en dat op zich is al een hele vooruitgang 🙂

De afgelopen 5 maanden zou het me zo een worst zijn geweest of er stof lag of dat er gesopt moest worden, deed wel iets zo nu en dan maar met links gaat dat behoorlijk belabberd.

Sinds vandaag, nee, eigenlijk al sinds gister heb ik zoiets van, O, my GOD!!! wat is het hier een puinhoop!!!

Waar zal ik eens beginnen?

Ik heb er al een was inzitten en die zal zo wel klaar zijn dus ik begin met de was ophangen en dan…. ja dan zie ik wel weer verder….