Volendamse bijnamen

Volendam kent een eeuwenoud gebruik om elkaar bijnamen te geven. In een belastingboek uit 1462 werden inwoners al bij hun bijnaam genoteerd, deze bijnamen-traditie bestaat dus al sinds het ontstaan van Volendam. Bijnamen werden gegeven vanuit praktische redenen omdat veel namen in Volendam hetzelfde zijn.

Er bestaan weinig familienamen en voornamen in Volendam. Denk maar aan de familienamen Smit, Veerman en Tol. Het telefoonboek van Volendam staat vol met dezelfde achternamen. Kinderen werden voorheen vernoemd naar hun opa of oma, zo werden er steeds Jannen en Pieten geboren en gingen dezelfde namen door naar de volgende generatie. Om mensen uit elkaar te houden werden er bijnamen gegeven. Een persoon werd zelf nooit bij zijn bijnaam genoemd, het was vooral bedoeld om iemand aan te duiden.

Als je over iemand sprak werd de bijnaam gebruikt om aan te duiden over wie het ging.

Oorsprong Volendamse bijnamen

Wat blijft Volendam toch een apart dorp
Wat blijft Volendam toch een apart dorp. Ik wist dat zowat iedereen daar een bijnaam heeft. Op het bejaardenhuis waar ik werk zag ik een plaquette met alleen maar bijnamen. Dat vind je alleen in Volendam!

Veel Volendammers kregen als bijnaam de naam van een vogel of een vis, maar ook beroepen werden gebruikt als bijnaam. De werkzaamheden die verwant zijn aan een beroep werden daarvoor gebruikt. Je kunt je voorstellen dat veel mensen uit Volendam in de visserij werken. Bij de visserij hoort bijvoorbeeld ook het maken van zeilen.

De bijnaam die vanuit die werkzaamheid ontstond was Zeilenmaker, de bijnaam werd dan ‘Jan de Zeilenmaker’. Een bijnaam moet je verdienen, je mag er niet zelf eentje aandragen. Zo was er een man in Volendam met een hele luide stem. Als hij in zijn stamcafé zat werd zijn stem met elke borrel luider, totdat mensen zeiden: “houd nou je waffel eens”. Daarmee ontstond gelijk de bijnaam voor deze man: de Waffel. Een bijnaam wordt voor je verzonnen.

Als je een bijnaam krijgt draag je die de rest van je leven bij je.