vrijdag 30 januari 2009,

Laatste dagje niks doen…. Heerlijk… al is niks doen bij mij natuurlijk nooit helemaal niks doen.

Eergisteren kwam ik in de vriezer nog een stuk, vergeten, appeltaartdeeg tegen, en aangezien ik geen complete appeltaartvorm meer heb maar wel een zooitje kleine irritante die altijd in de weg liggen en die je ooit nog wel eens ergens voor kan gebruiken vormpjes, heb ik lekkere kleine appeltaartjes gemaakt. Wel een gepriegel maar ze smaakten heerlijk.

Waarom ik geen complete appeltaart vorm meer heb is geen raadsel hoor. Als ik eens een keer een appeltaart maak is dat in 9 van de 10 gevallen voor iemand anders en dan verdwijnt de bodem…. Of, nou ja verdwijnt…. Hij komt in ieder geval niet meer terug bij mij.

Resultaat?

 

Zonder bodem is het lastig om een appeltaart te bakken.

 

 

Há, vandaag kreeg ik te horen dat er, in ieder geval één, spring bodem terecht is. Hij ligt al een hele tijd bij mijn ex schoonzuster en zwager.

Ik heb zo een vermoeden hoe die daar terecht is gekomen, waarschijnlijk via mijn lieve zoontje.

Nu nog even zorgen dat hij deze kant op komt.

 

Ja, zoon ook!!!

Op zijn motor die hij al een paar maanden heeft maar die IK dus nog nooit heb gezien.