Als je 40 wordt is er nog niks aan de hand.

Alles zit nog strak in z”n velletje en de rimpeltjes vallen ook nog wel mee. Je ziet er zelfs goed uit!

Een plooitje hier en daar valt nog makkelijk weg te werken en je kan alles nog eten zonder kilo’s aan te komen en als je dan wat aankomt is het er ook, zonder al te veel problemen, binnen no time weer af. No problem

Als je tegen de 50 begint te komen dan valt je in ene op dat, die plooitjes, plooien zijn geworden en dat die echt niet 1,2,3 weg te werken zijn. Bij schemerlicht valt het wel mee maar met daglicht!!!

Je begint dus elke ochtend met je gezicht schoon te maken met speciale schoonmaak herrie want je tere gezichts huidje is ook niet meer wat het geweest was en gewone zeep trekt die echt niet meer. Ja, het trekt wel, als je gewone zeep gebruikt, en hoe!!! Voor je het weet zit je onder de vlekken en uitslag, daar had je een paar jaar geleden ook nooit last van.

Nee, je gebruikt de speciale en dure zeer zachte reiniger van het merk X want die is o zo goed voor jouw ouder wordende huid van je gezicht. Daarna gebruik je de dagcrème van wederom het merk X want die zijn allemaal op elkaar afgestemd en zo krijg je een geweldig resultaat. (zeggen ze van dat merk X)Die dagcreme is vochtinbrengend,anti rimpel en liftend!! Ja, liftend, vooral liftend!!! Want, waar zijn je contouren gebleven en wat is dat nou in je nek?

Zo’n 20 jaar te laat begonnen met smeren natuurlijk maar daar dacht je toen niet aan. Daar had je de tijd niet eens voor, je was druk bezig met luiers verschonen en opvoeden en van het ene clubje van je kind naar het andere clubje van het andere kind. Naar de ouderbijeenkomsten van school want je moest zo nodig in het oudercommité en je moest ook zo nodig leesmoeder zijn. Rimpels? Nueueh, die had je niet en dat duurde nog zooooo lang! Trouwens, zo’n 20 jaar terug had je 3 soorten creme’s, die voor een normale huid voor een gecombineerde huid en voor een droge huid, en die smeerde je dus. Niks anti rimpel ofzo, en als het potje even op was dan nam je de pot Nivea want dat was altijd in huis. Maar goed, waar waren we gebleven? Oja, de dagcreme zit er weer op en dan volgt het laagje make up, niet te dik want dan zie je die rimpels nog beter. Voor de afwerking een heel dun waasje poeder. Zo, het begin is er. Nu de oogschaduw, ook zoiets,….Het is net of je ooglid meegaat met je kwastje,…Nee,… het lijkt niet, het IS!!! Dus rekken en tegelijkertijd smeren. Je wordt er steeds handiger in. Dan de mascara, dat gaat wel goed al lijkt het wel of je wimpers vroeger voller waren. Hm,…een tweede laag er op en het lijkt alweer wat. Als je je hele gezicht hebt gesmeerd, gekleurd en in de plooi hebt getrokken kijk je voldaan in de spiegel…. ??? Wat zie ik? Wacht even,…  even de andere spiegel pakken die ene die wat vergroot, want je ogen zijn ook wel iets slechter lijkt wel….even in goed licht gaan staan. Wat zie ik???? Een haar? Ja hoor,… een haar op je kin, en niet zo’n kleintje ook, die moet er toch al een tijdje hebben gezeten want anders was ie niet zo lang. Niemand die dat dus even zegt hè?! Nee je moet het zelf ontdekken als ie al een centimeter of 3 is. Hoezo kippig???

Met een heerlijk pincetje is dat leed ook weer geleden en je neemt je voor om elke dag, met leesbril, in je vergrotende spiegel te turen naar eventuele haren op plaatsen waar ze niet horen. Want je moet ze zelf ontdekken, niemand die je verteld van: er zit een haartje op je kin… hm…

Wordt vervolgd.