Foetsie

kwijt

Toen het deze zomer een paar dagen niet zo’n mooi weer was heb ik een paar dozen, die nog op de vliering stonden, opgeruimd en gesorteerd en natuurlijk ook een hoop weggedaan. Soms moet dat gewoon, dat ruimt op in je hoofd en in je huis.

Tussen al die dozen stond ook een mooie kist vol met foto’s die ooit nog een keer ingeplakt zouden worden door mijn mams, heel netjes gesorteerd allemaal in enveloppen met datums erop zodat ze een overzicht kreeg van wat waar zou moeten.

Die kist met foto’s is ook door mijn handen gegaan en ik heb hem keurig leeg geruimd en alle envelopjes met foto’s ergens anders ingedaan zodat de kist leeg werd met het idee dat dat een leuke kist was voor het speelgoed voor mijn eerste kleinkind.

Die foto’s zou ik dan later, als het wat kouder werd, deze winter dus, gaan inscannen en op de pc zetten.

Die kist staat nu nog eventjes in mijn kast op de slaapkamer met een paar flesjes erin.

Die foto’s kan ik NERGENS meer vinden!!!!

Ik duik straks dus weer de vliering op en ga weer alles overhoop halen want ze moeten toch ergens zijn????

Update

 

 

Nog steeds niets gevonden hoor. Ik heb het, voor vandaag, maar opgegeven. Misschien dat ik eerdaags een ingeving krijg? Ik hoop het. Ondertussen zit ik nu heerlijk te knabbelen aan een stukkie banketstaaf met een koppie thee (formaat soepkom)

banketstaaf

 

 

18 maart 2008

Het leven gaat door?

Ik woon dus, per 1 februari, niet meer in het, idyllische, stadje Edam. Ik heb, als het ware, het roer omgegooid en de spreekwoordelijke knoop doorgehakt.

Ik woon en werk en leef nu in het Brabantse land, en da’s wel erg wennen.

Geen welkomstcomité gezien trouwens hoor, geen welkomstborrel, geen welkomstbriefje zelfs….

Ja, of je moet dat briefje van de gemeente bedoelen waar in stond dat ik nu ingeschreven ben bij de gemeente.

Niet eens een gratis worstenbroodje… helemaal niks dus.

Stelletje koente,… Ze zijn wel ff een burger rijker hoor.

En wat voor een! Há.

Het leven gaat dus gewoon door… ueueuehh,… zo ongeveer dan, want echt hetzelfde is het dus niet. Maar dat wist ik van te voren… een beetje dan.

mijn nieuwe werkplek